Tak samo księdza czy zakonnika obowiązuje wstrzemięźliwość.

Małżeństwo z łapanki?

Nie, to jest przez analogię ten sam temat, bo zasięg czasowy składanego przyrzeczenia jest identyczny.

I już pomijam to, że Twoje przekonanie o niemożliwości złożenia przyrzeczenia bezżenności wynika wyłącznie z tego, co sam uważasz na ten temat, a nie z jakichś obiektywnych przesłanek. Tak się bowiem składa, że tysiące zakonników, zakonnic i księży empirycznie potwierdziło własnym życiem, iż takie przyrzeczenie można nie tylko złożyć, ale również go dotrzymać.

Nie widzisz różnicy? Mąż ma żonę, po to żeby zaspakajała jego niezaspokojone potrzeby seksualne. A ksiądz czy zakonnik kogo ma?


A skąd niby ta pokusa, skoro nie ma kobiety - wybranki?

Nie rozumiesz. Tu nie chodzi, że ktoś nie może żyć w celibacie. Są tacy ludzie, którzy pewnie mogą. Tu chodzi o to, że jak ktoś chce, to niech tak robi, tylko niech nie składa przysięgi, że tak będzie żył do końca życia bez względu na wszystko, bo Bóg tego od nas nie wymaga.

Wybacz, ale dlaczego nie może złożyć takiej przysięgi? To, że Bóg nie wymaga, nie oznacza, że ktoś może tego wymagać od siebie i dla Królestwa Bożego wyrzec się na całe życie zawarcia małżeństwa oraz złożyć Bogu takiego ślubowania.

Bo nie wie, co będzie w życiu za 5 czy 10 lat. Może pokusy go przerosną i będzie cierpiał upalenie i wpadnie przez to w grzech wszeteczeństwa.

Co to jest "upalenie"?

Pokusy mogą przerosnąć każdego. Czy to, że ktoś złamie przyrzeczenie wierności oznacza, iż takie ślubowanie jest bezsensowne? Oczywiście, że nie. Tak samo jest ze ślubami celibatu: Nawet jak jakiś zakonnik, zakonnica czy ksiądz je złamie, to nie oznacza, że inni mają takiego ślubowania nie składać.

Właśnie ślubowanie jest bez sensu. Skoro są osoby, które nie są w stanie dotrzymać przyrzeczonego celibatu, które to przyrzeczenie nie jest konieczne, to czemu mają je składać, tylko dlatego, że jakiś zakonnik czy ksiądz jest w stanie je dochować?

Wybacz, ale to jest filozofia współczesnego świata, że skoro ktoś nie dotrzymał przyrzeczenia, to w ogóle nie powinno się go składać.

Celibat zaś, to wymógł dla prezbiterów wprowadzony przez Kościół. Chociażby dlatego, aby ksiądz nie doznawał rozterki pomiędzy służbą Bogu i powierzonym mu ludziom, a zajmowaniu się rodziną.

Bez uczucia litości i współczucia również jest niemożliwa. Nie potrafie sobie wyobrazić miłości nieprzyjaciół w praktyce, podczas gdy czułoby się do nich nienawiść.


Słowem klucz jest tu --> podporządkować. Ja nie uważam, żebym musiał być chłodny i kierować się racjonalną kalkulacją, a uczucia ustawić poniżej tego podejścia. Zamiast podporządkować użyłbym słowa uzupełnić. Zatem rozum byłby niejako uzupełnieniem dla uczuć, bo nieopanowane instynkty mogą się dla człowieka okazać niebezpieczne.

Gdybym ustawił uczucia na niższym pułapie po prostu byłbym mniej wrażliwy na uczucia innych ludzi, mniej empatyczny, a to by de facto spowodowało, że bym był gorszym człowiekiem.

To jak w takim razie ten biedny, zwykły człowiek ma pogodzić zajmowanie sie rodziną i służenie Bogu? Czy on nie ma rozterek?

Nie, pragnący w pełni naśladować Chrystusa w Jego zbawczej misji, powinni się oddać całkowicie temu, do czego zostali powołani, czyli nie żenić(jak Chrystus) ale być gotowym w każdej chwili poświęcić wszysko(nawet życie) wykonywanej misji...Tak więc najpierw jest powołanie(i pozytywna odpowiedź na nie), a dopiero później jest postanowienie/przysięga życia w celibacie(całkowitym oddaniu się Bożej misji)...
Ci, których Chrystus osobiście powołał, tak właśnie postąpili...

To jest właśnie Wasz wymysł, że do tej misji potrzebna jest przysięga celibatu. Misje można spełniać żyjąc samotnie, ale można też w związku.

Ciekawe że najwięcej o księży w celibacie troszczą się nie księżą. Kiedyś w Gazecie Wyborczej był artykuł o księżach w celibacie.

Nasz wymysł...? a to już nie utożsamiasz się z Kościołem katolickim...?
Żeby pełnić misje współpowoływania nowych osób do istnienia, potrzebna jest przysięga małżeńska, a żeby pełnić misję współodkupieńcza, potrzebna jest przysięga całkowitego(włącznie z własnym życiem) oddania się misji zbawczej...(będac w związku małżeński należymy także do współmałżonka, więc nie odpowiadać się za siebie tylko w decyzjach)...