To Ty piszesz że doradził byś najlepszy sposób samobójstwa, portem piszesz o RPG i że "chcesz żyć"

Jezeli twoim celem bylo przekonanie mnie, ze jestes spokrewniony z gabrielem, to wlasnie ci sie udalo.

Pytanie: czy jeśli by ktoś chciał popełnić samobójstwo i pytał jak to zrobić, udzielił byś mu rady? Tak/nie?

Andy72, bardziej przekonywac mnie juz nie musisz, w zupelnosci wystarcza mi to co napisales wczesniej.
Jezeli nie masz do powiedzenia nic w temacie to spiknij sie z gabrielem. Zalozcie sobie temat, bedziecie stanowic doskonala pare.

Wykręcanie kota ogonem. Jaki to ma związek z tematem?

Tutaj wykazałeś się niezwykle rzetelną znajomością tematu. Nic dodać nic ująć.

Śmiercią... tak. To by było na tyle.

To zadziwiające, że zjawisko pochodzące z tego samego rdzenia, co najrozmaitsze objawienia, jest traktowane jako śmiertelne niebezpieczeństwo. Tak. Bóg, którego miłość i obecność odczuwają nieliczni głęboko wierzący, wizje świętych... to rodzaje tulpy. Częste modlitwy, kontemplacje, dialog z wyimagowanymi (wyobrażanymi sobie w tym czasie, np Maryja, Jezus) - brzmi bardzo podobnie do procesu kreacji tulpy i efekty bywają zbliżone. Chodzi o to, by trafić na podatny grunt umysłu, którego nieodkryte jeszcze możliwości sięgają dalej niż dzisiejsza wiedza naukowa. Póki co. To fascynujące jak człowiek może "programować" własny umysł. Podobnie jak można świadomie dowolnemu wspomnieniu nadać wybrany ładunek emocjonalny (nieświadomie też się to dzieje, stąd tęsknota do "starych dobrych czasów" - dzięki oszukaniu własnego umysłu, że były one lepsze niż w rzeczywistości), tak możliwości manipulacji subiektywną rzeczywistością są znacznie większe. Stąd można "nauczyć" umysł silnej wiary w jakąś prawdę, zwykle religijną i uchronić go przed prawdami, które jej przeczą, choćby i przeważały. Czytałem zeznania niejednego "gospodarza" tulpy. Jeśli założyć, że oni wszyscy nie są sługami szatana albo przyszłymi ofiarami opętań, zjawisko faktycznie istnieje.

Czy jest to grzechem, czy Kościół zatwierdził oficjalne stanowisko na ten temat? Nie musi to być przecież zjawisko tożsame z zapraszaniem sobie złego ducha - tulpa bowiem przyjmuje taką formę, jaką jej nadamy. I niewykluczone, że jest po prostu bardziej zaawansowanym zjawiskiem psychologicznym - zwyczajnie subiektywnym tworem. Ale nie, lepiej powiedzieć, że to schizofrenia i wszyscy szatani! Co tam, że się guzik wie, szatany i osobowości mnoga i apage.

A czym tulpa różni się od osobowości mnogiej? Już samo to, że mówisz o "gospodarzu" tulpy świadczy że to pasożyt.

Osobowość mnoga:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zaburzenie_dysocjacyjne_to%C5%BCsamo%C5%9Bci

Twoje pytanie świadczy o niezrozumieniu pojęcia tulpy. Jest ona tworem subiektywnym, widocznym i słyszalnym tylko dla gospodarza (ang. host).
Zapoznaj dokładniej się z tematem, a zobaczysz jawne sprzeczności pomiędzy definicjami. Np warunek:

W przypadku hosta i tulpy nigdy nie jest spełniony.

Przede wszystkim nie ma tu mowy o występujących naprzemiennie osobowościach. Tulpiarz jest takim samym człowiekiem jak zawsze, tyle że ma tego swojego "wyimaginowanego przyjaciela", który mu towarzyszy (ale nie musi). Tulpa nie oddziałuje na świat zewnętrzny. Jest iluzją/tworem wewnątrzumysłowym, a nie bytem osobnym, chociaż taki naśladuje, bo tak została wykreowana. Może imitować zachowania ludzkie i tym podobne.


http://pl.wikipedia.org/wiki/Paso%C5%BCytnictwo

Tulpa nie może czerpać korzyści, gdyż istnieje tylko dla umysłu hosta. On z kolei może czerpać jakieś tam korzyści, szerzej opisane na stronach o tulpach. Choćby to, że ma do kogo otworzyć gębę.

Następnym razem proszę uzbroić się w minimum powszechnie dostępnych informacji, żeby nawiązać sensowną dyskusję.

To jeszcze gorzej mieć takiego "towarzysza przez całe życie"

Katolikom wierzącym w nierozerwalne więzy małżeńskie sama idea nie powinna przeszkadzać. Jak kto woli.

Czy ja nie prosiłem, żeby się wpierw zapoznać z tematem?
Tulpa nie jest wieczna. Trzeba jej poświęcać uwagę, inaczej po jakimś czasie stopniowo zaniknie.

A jak nie zaniknie? To chore chcieć mieć przy sobie jakąś inna osobowość

Hah, to uczyń ją taką, żeby Ci się nie sprzykrzyła. Czyli płci pięknej (w domyśle) nadobna i charakterem ujmująca postać, która usposobieniem swym ku dobrym rzeczom sprowadzi, pomoże, doda otuchy, zamilknie gdy milczeć trzeba i odezwie się, gdy samotność doskiera. Żona idealna. Chociaż zbliżenia fizyczne są mniej możliwe. Mówię mniej, bo i o takich zboczeniach słyszałem. Tak, dokładnie. Nie, nie podam szczegółów.

Ale przecież większość katolików wierzy, że ma przy sobie zawsze niewidzialną postać, przeznaczoną do tego, aby strzec przed złem. Więc perspektywa stałej obecności nie powinna wywoływać reakcji oburzenia i strachu. Potraktuj tulpę jak swoistego anioła stróża. Albo idealnego partnera/przyjaciela, wnosząc po pierwszym akapicie.

A jeżeli taka perspektywa dalej przeraża, to przecież nikt nikomu niczego nie nakazuje - wolna wola wiąże się z ryzykiem. Większość hostów nie porzuca swoich tulp, albo Ci, z którymi miałem styczność posiadają je zwyczajnie zbyt krótko.

Tworzenie Tulpy jest wielkim grzechem, manipulowaniem na psychice i wpędzaniem się w chorobę psychiczną. A takie namawianie jak ty namawiasz powinno być karalne.

Jest wielkim grzechem, bo?

Tulpę kwalifikujesz jako chorobę psychiczną, bo?

Myślę, że kwalifikuje się to pod podżeganie:
http://www.prawo24.pl/a/odpowiedzialno%C5%9B%C4%87-za-pod%C5%BCeganie-do-przest%C4%99pstwa
Czyli jeśli spowoduję tym u kogoś chorobę psychiczną, czym bez cienia wątpliwości jest tulpa, powinienem dostać karę porównywalną z karą za ubezwłasnowolnienie. Stroną ubezwłasnowolniającą w tym przypadku jest tulpa, która wskaże na procesie mnie jako swego pomysłodawcę i stwórcę pośredniego. Z tej pozycji jako rodzic będę odpowiedzialny za jej czyny i sąd nałoży na mnie alimenty, jakie będę musiał płacić matce tulpy, znaczy się gospodarzowi. Oprócz kary za ubezwłasnowolnienie oczywiście.

A jak Ty myślisz, taka kara jest odpowiednia? Jeszcze zastanawiałem się nad dożywociem i ekskomuniką.

Tak samo jak podżeganie do samobójstwa czy anoreksji.