Nie. Twoja niewiedza co do teologii - zarówno dawnej jak i współczesnej.
Typowe u krytyków.

28 Biblia Hebraica Kittela (wydania 7, 8 i 9 z lat 1951-1955) stanowiła podstawę do tłumaczenia na język angielski Pism Hebrajskich w Przekładzie Nowego Świata


Teksty źródłowe do Przekładu Nowego Świata — Pisma Hebrajskie
Oryginalne teksty hebrajskie i wczesne kopie
Targumy aramejskie
Zwoje znad Morza Martwego
Pięcioksiąg samarytański
Grecka Septuaginta
Przekład starołaciński
Przekłady: koptyjskie, etiopski, ormiański
Hebrajski tekst spółgłoskowy
Łacińska Wulgata
Przekłady greckie — Akwili, Teodocjona, Symmacha
Syryjska Peszitta
Tekst masorecki
Kairski kodeks proroków
Petersburski kodeks proroków
Kodeks z Aleppo
Tekst hebrajski Ginsburga
Kodeks leningradzki B 19A
Biblia Hebraica (BHK), Biblia Hebraica
Stuttgartensia (BHS)

Hahahaha. Tekstami źródłowymi do przekładu Nowego Świata sfałszowana Wulgata i LXX . Poniżej dowody:

1.W jaki sposób ŚJ ustalili, które słowa zostały świadomie sfałszowane?
2.Jak mozna posługiwać się baśniami tysiąca i jednej nocy i twierdzić, że Biblia w tłumaczeniu Nowego Świata jest ta właściwa, niesfałszowana?

W normalny .Jesli cos jest zgodne z wieloma źródłami oznacza to ze jest własciwe.
Jesli tylko jedno źródło o tym mówi a inne mówia co innego oznacza że zostało wtym źródle zmienione i tyle.
Po za tym całośc musi być ze soba zgodna jesli coś zaprzecza innym fragmentom trzeba szukac dalej.

Przyklad juz podałem .
Jesli w septuagincie w miejscu gdzie było imie Jehowa jest Pan wiadomo ze w tym miejscu jest zmieniona i nieprawdziwa.

Z wieloma, tzn. z iloma, z jakimi konkretnie (wymień)?

Tylko, że Wulgata też tłumaczy Adonai czyli Pan (pomyliłam się tam w tłumaczeniu).

Które z podanych przez Ciebie źródeł jest zgodne z oryginałem czyli z pierwotną wersją Biblii?

Nie jestem tłumaczem więc nie bede stzrelał.


No a kto i z czego "tłumaczył" wulgatę.
Co ma za naczenie w jakim przekładzie wystepuje Pan skoro wiadomo że w tych miejscach wystepowało imię boże.



Nie ma pierwotnej wersji Biblii.
Cos takiego nie wytepuje w przyrodzie.

Sa krótkie fragmenty jakichś "manuskryptów" i na ich podstawie mozna sprawdzić prawdziwośc tlumaczenia.

Ok.

Możesz podać te miejsca (rozumiem, że chodzi Ci o inne przekłady)? A Adonai to inne imię Boga.

Ok. Skąd się wzięły tłumaczenia (np. tekst masorecki)?

A to już bardzo ciekawe. Takie coś jak jakakolwiek księga musi mieć pierwowzór, nawet gdyby była stworzona przez Boga z niczego.

A co z resztą, których fragmenty się nie zachowały? Skąd się wzięły?

No nie .To jest tytuł.
Bóg ma imię Jehowa i koniec.
Wszystko inne nie sa imiona.
Hebrajskie „Adon” i „Adonaj”. Określenie ʼadòn pojawia się w Pismach Hebrajskich 334 razy. Kryje w sobie myśl o posiadaniu czegoś lub o sprawowaniu władzy i jest używane w odniesieniu do Boga oraz ludzi. Forma pluralna ʼadoním niekiedy po prostu oznacza liczbę mnogą i jest tłumaczona na „panowie” (Ps 136:3; Iz 26:13). W innych wypadkach wskazuje na majestat i dostojeństwo Boga lub człowieka (Rdz 39:2; Ps 8:1) i wówczas zaimki albo przymiotniki określające to słowo są w liczbie pojedynczej (Ps 45:11; 147:5). Zdarza się też, że dwie formy pluralne występują obok siebie, przy czym jedna podkreśla wspaniałość Jehowy, odróżniającą Go od mnóstwa innych panów (Pwt 10:17; Ps 136:3; por. 1Ko 8:5, 6).
W Piśmie Świętym tytułem ʼAdòn i ʼAdoním 25 razy nazwano Jehowę. Dziewięciokrotnie w tekście masoreckim przed słowem ʼAdòn występuje przedimek ha, który zawęża zastosowanie tego określenia do Jehowy (Wj 23:17; 34:23; Iz 1:24; 3:1; 10:16, 33; 19:4; Mi 4:13; Mal 3:1). Wątpliwości nie ma też we wszystkich sześciu miejscach, gdzie wyraz ʼAdòn nie jest poprzedzony przedimkiem, ale odnosi się do Jehowy, ponieważ opisano Go jako Pana (Właściciela) ziemi (Joz 3:11, 13; Ps 97:5; 114:7; Za 4:14; 6:5). A w dziesięciu miejscach, w których Jehowę nazwano ʼAdoním, jednoznaczną identyfikację umożliwia bezpośredni kontekst (Pwt 10:17; Neh 8:10; 10:29; Ps 8:1, 9; 135:5; 136:3; 147:5; Iz 51:22; Oz 12:14).
Po dodaniu do wyrazu ʼadòn końcówki aj powstaje jeszcze inna forma mnoga uwydatniająca majestat — ʼAdonáj. Kiedy wyraz ten pojawia się w tekście hebrajskim bez dodatkowego przyrostka, odnosi się tylko i wyłącznie do Jehowy i wskazuje, że jest on Panem Wszechwładnym. Jak wyjaśniono w dziele The International Standard Bible Encyclopedia (1986, t. 3, s. 157), „forma ta podkreśla, że Jahwe jako ‛Pan’ ma moc i suwerenną władzę”. Ludzie, którzy Go tak tytułują, pokazują, iż posłusznie uznają ten doniosły fakt (Rdz 15:2, 8; Pwt 3:24; Joz 7:7).
Najwyraźniej na początku naszej ery żydowscy rabini uznali imię Boże, JHWH, za zbyt święte, by je wymawiać. Kiedy czytali na głos święte Pisma, zastępowali to imię wyrazem ʼAdonáj (a niekiedy ʼElohím). Soferowie (kopiści) posunęli się jeszcze dalej i w 134 miejscach (133 wg Biblia Hebraica Stuttgartensia) przepisywanego tekstu zastąpili imię Boże słowem ʼAdonáj. Od ok. V do IX w. n.e. tekst pieczołowicie przepisywali masoreci. W masorze (swoich uwagach dotyczących tekstu) odnotowali zmiany dokonane przez soferów. Dzięki temu znamy dziś wszystkie te 134 miejsca. (Ich listę zamieszczono w Dodatku 1B w NW). Wynika z tego, że w tekście oryginału słowo ʼAdonáj pojawiło się 306 razy.
Tytułu ʼAdonáj używali głównie prorocy, a wśród nich najczęściej Ezechiel. Prawie za każdym razem łączy on to słowo z imieniem Bożym, tworząc wyrażenie ʼAdonáj Jehwíh, „Wszechwładny Pan, Jehowa”. Poza tym 16 razy pojawia się określenie ʼAdonáj Jehwíh cewaʼòt, „Wszechwładny Pan, Jehowa Zastępów” — 14 razy w księgach Izajasza i Jeremiasza, a 2 razy gdzie indziej (Ps 69:6; Am 9:5). Tytuł ten wskazuje, że Jehowa jest potężnym Bogiem, zdecydowanym pomścić swych uciskanych sług, lecz zarazem ukarać ich za niewierność.




Z wcześniejszych tłumaczeń



Musi ale nie mamy go w całości.
Więc to tylko z fragmentów jest brane.







reszta sie wzieła z kopi istniejących .

Podaj źródło.

A wcześniejsze tłumaczenia skąd? (nie mów że z jeszcze wcześniejszych, bo gdzieś musiał być początek i o ten początek mi chodzi).

A reszta skąd?

a skąd wzięły się te kopie?

Żródlo czego?
Tego tekstu?
http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/120 ... 107-18:542


pisarze biblijni.



Przepisali je z poprzednich kopii a ci z poprzednich .
A ci z poszczególnych ksiąg które napisali pisarze biblijni.

Mogłam się domyślić. Biblioteka Strażnicy... .To źródło to żadne źródło. Dlaczego? Choćby dlatego: http://prawdziweobliczewts.info/article ... wawts.html
Poprzyj to niezależnymi, historycznymi źródłami.

ok

Ok. Na jakim etapie sfałszowano i skąd masz tę pewność, że zrobili to tłumacze LXX i Wulgaty?

No niestety o tym co wkleiłem http://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/120 ... 107-18:542
na tej stronie ani słowa wiec nie rozumiem po co ten link?



Na jakim etapie nie wiem .
Wiem że w zalezionych "manuskryptach" sprzed septuaginty występowało imie boże a w septuagincie go nie ma.
A kiedy to zostało zmienione nie wiem.
A skoro dzis o tym wiemy to tłumacze septuaginty musieli o tym wiedzieć jeszcze lepeij

o tym ani słowa, ale na temat wiarygodności Strażnicy bardzo dużo.

Jak cos się twierdzi, trzeba mieć podstawę i "nie wiem, ale wiem, to żaden dowód. Na takiej samej zasadzie moge powiedzieć, że jesteś garbaty.

Czasami jest dokładnie odwrotnie.

Czytam i czytam i nie mogę się nadziwić głupocie SJ.
Tak jakby powiedzenie sąsiadowi przy podpisywaniu jakiegoś dokumentu "robię to w imieniu mojego ojca" nie oznaczało, że robię to w imieniu konkretnej osoby, tylko w odwołaniu do słowa "Jerzy".
Kompletne niezrozumienie tekstu biblijnego.