Kurczę, jeśli nie masz ochoty rozmawiać, to przecież nie będę się narzucał.

Nie o to chodzi że nie chcę rozmawiać, ale o to że nie mam nic do dodania. Wszystko jest wyłożone, kawa na ławę. Teraz twoja kolej. Obiecałeś przemyślenia i czekam.

Postawiłaś tezę:

której nie udowodniłaś. Wątek dotyczy Twoich przemyśleń a nie moich.

Ja uważam, że stopień kontroli może być różny i świadczą o tym liczne osoby, które dzięki rozwojowi duchowemu osiągnęły kontrolę na bardzo wysokim poziomie.

Ale nie osiągnęły pełnej kontroli. I o czym to według ciebie świadczy.

O tym, że jest to bardzo trudne. A według Ciebie?

Według mnie o tym że jest to niemożliwe, ale możesz próbować. Jak ci się to uda oddam ci pokłon.

Ok, może i jest niemożliwe. Ale fakt, że można opanować swoje "ego" w bardzo wysokim stopniu świadczy o istnieniu "istoty", która je opanowuje, prawda?

Żadna istota nigdy nie osiągnęła i nigdy nie osiągnie pełnej kontroli. Nawet twój ulubiony Jezus.

Nic się nie zatraca, tylko się zaczyna. Jeśli cokolwiek chcesz kontrolować to musisz sobie to uświadomić, zobaczyć, doświadczyć. Jak chcesz kontrolować coś o czego istnieniu nie zdajesz sobie sprawy? Człowiek - być może jako jedyne ze zwierząt - ma tę zdolność, że "ja" może obserwować "mnie".

Chociaż nie o kontrolę tutaj chodzi, lecz o posłuszeństwo. Aby ruszyć z ta "kontrolą" trzeba zaakceptować rzeczy, ludzi, rzeczywistość, taką jaka jest. Podobnie jak nie możesz kontrolować czegoś o czym nawet nie wiesz, tak też nie nawiążesz kontaktu z rzeczywistością negując jej istnienie, poprzez narzucenie jej swojej woli, że ma być pod Twoją pełną kontrolą. A skoro nie jest to tym gorzej dla niej. Trochę szalona postawa, bo jeśli nie wejdziesz z nią (rzeczywistością) w interakcję to też odbierasz sobie szansę na jej poznanie, jednocześnie wygłaszając sądy czym ona jest. Tak więc najpierw posłuszeństwo, akceptacja świata takim jaki jest, potem poznanie/doświadczenie i dopiero ogłaszanie werdyktów.

Neguję istnienie duszy. A reszta Twojego postu to tylko zbiór własnych projekcji na mój temat. Próbujesz coś we mnie zobaczyć, ale nic nie zobaczysz bo tam niczego nie ma.

To, że ktoś coś neguje- nie oznacza, że tego naprawdę nie ma. Niektórzy negują nawet swoje istnienie uważając, że ich byt to tylko projekcja umysłu jakiejś innej istoty lub programu komputerowego.

Dusza, która by miała pełną kontrolę, w ogóle by się nie rozwijała. Nie byłaby postacią dynamiczną, żywą. A więc nie mogłaby istnieć.
Dusza właśnie dlatego istnieje, że pełnej kontroli nie ma. Przeszkody, na która natrafia, warunkują jej istnienie.