Czyli teraźniejszość łączy przeszłość z przyszłością w specyficznym znaczeniu, ponieważ przeszłość, teraźniejszość i przyszłość składają się z ogromnej liczby samych teraźniejszości, albo inaczej mówiąc przeszłość, teraźniejszość i przyszłość to sztucznie stworzone zbiory, samych teraźniejszości?

Tego, co wyróżniłem. To, że użyłeś innego świata zamiast np. innej wyspy, niczego nie zmienia, o ile Bóg jest też stwórcą tych innych światów.
Nadal cierpienie było PRZED grzechem pierworodnym.

Tylko taka istnieje. Innej nie ma.

Rz 5,12
Dlatego też jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli...
Z tego fragmentu chyba mozna wnioskowac, ze grzech pierwszych ludzi nie mial wplywu na smierc zwierzat. Jesli nie mial wplywu, mozna dalej wnioskowac, ze zwierzeta umieraly przed grzechem pierworodnym.

Na to wychodzi. W przeszłości była teraźniejszość, a w przyszłości będzie.


Dla naszych zmysłów teraźniejszość praktycznie nie istnieje, bo nasze zmysły rejestrują chwilę obecną z opóźnieniem, np. nakłucie się igłą i opóźnienie receptorów bólu. Czyli co istniejemy i nie zdajemy sobie z tego sprawy? Czy żyjemy ciągle poza teraźniejszością stale odnosząc się do przeszłości? Teraźniejszość nie jest dostępna dla naszych zmysłów, my nie żyjemy w chwili obecnej ale nie można powiedzieć, że nie istniejemy w ogóle.

Istnieje tylko teraźniejszość, czyli tu i teraz. Dla Boga również jest tylko tu i teraz. Bóg jest poza czasem.

Przeszłość była, czyli istniała, a przyszłość będzie, czyli będzie istniała.

Przeszłość już nie istnieje, a przyszłość jeszcze nie istnieje.
I tu nie chodzi o jakąś przeszłość, która była rok temu czy 10 lat temu. Wystarczy, że cofniemy się o minutę, albo nawet sekundę. To samo dotyczy przyszłości.

Istnieć to właśnie zdawać sobie z tego sprawę. Można powiedzieć że bez świadomości nie ma istnienia.

No tak ale do końca nie odczuwamy tej teraźniejszości sensorycznie. Czy to nie ma znaczenia?

Chyba doświadczamy tylko teraźniejszości. Nawet jak coś się wydarzyło dawno temu, np. świecące gwiazdy na nocnym niebie to i tak doświadczamy tego w teraźniejszości.

Tak, tak, to rozumiem, bardziej chodzi mi o to, że doświadczenia dochodzą do naszego mózgu z opóźnieniem, tak jak w tym przykładzie z nadepnięciem na pinezkę.

Nie no, trzeba sobie niezłe pofantazjować by zinterpretować, że Adam i Ewa przed skosztowaniem zakazanego owocu byli zwierzętami. Pierwsi ludzie (czyli Adam i Ewa) od początku byli ludźmi. Każdy człowiek od zawsze i na zawsze był jest i będzie człowiekiem. Każde zwierzę było jest i będzie zwierzęciem niezależnie jak będzie przebiegać ewolucja, regres, kryzys, deflacja, inflacja, hossa.

Teraz chyba w modzie jest animalizacja ludzi i humanizacja zwierząt... Jak samica dzika jest w ciąży, to obrońcy praw zwierząt, ekolodzy wrzeszczą, że jak można je zabijać (chodziło o odstrzeliwanie dzików)... A z drugiej strony jak kobieta chce zabić swoje nienarodzone dziecko, to te same środowiska głoszą: "jej brzuch, jej sprawa"...

Granice absurdu też mają swoje granice... Nie zabijać karpia na Wigilię, adoptować pszczołę, chronić kornika, ale aborcja, eutanazja to "normalność"....

Co się dziwić jak niejaki pan Hołownia plecie, że będziemy sądzeni na Sądzie Ostatecznym przez zwierzęta... A czemu nie przez kosmitów?

„W czym ludzie są lepsi od dzików?”

No wiesz, lepszy oznacza odczucie, bo pojęcie jest niedookreślone. To termin nieodzowny w plotkarstwie, bo pozwala na zobaczenie siebie w lepszym świetle.
Spróbuję odpowiedzieć: dziki uwielbiają buchtowanie w błocie, więc na podmokłych terenach nie ma szans na wyrośnięcie drzew. To błoto zagospodarują sobie jako miejsce przyjemne i będą tam wracać. A człowiek potrafi wyleźć z największego błota, potem się wykąpie a na pozostawionym miejscu wyrośnie za kilkaset lat piękny las.
Może być takie porównanie, bo lepszy/ gorszy odsłania się dopiero w trakcie porównań.

Mamy jednak Genesis a tam napisano, że wszystko co Bóg stworzył jest dobre. Nadał temu nazwy, czyli sprawuje nadzór nad wszystkim. Duch Boży unosił się nad wodami, czyli chaos nigdy nie znajdował się poza zasięgiem Jego kontroli. Nie niszczy też ciemności, jednej z sił chaosu, ale przenosi ją jedynie w porę nocną, i staje się ona cześcią dobrego świata. Wychodzi nam, że te dziki są częścią naszego dobrego świata i można je zabijać poza okresami ochronnymi.

Ten fragment mówi, że przez jednego człowieka śmierć weszła na świat. Z tego należy wnioskować, że przed grzechem śmierci na świecie nie było. Fragment ten należy odczytać w świetle kontekstu. Apostoł trochę dalej pisze:

"Gdyż stworzenie jest poddane marności, nie dobrowolnie, ale z powodu tego, który je poddał, w nadziei; (21) Że i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli zniszczenia do chwalebnej wolności dzieci Bożych. (22) Wiemy bowiem, że całe stworzenie razem jęczy i razem cierpi w bólach rodzenia aż dotąd. (23) A nie tylko ono, ale i my, którzy mamy pierwsze plony Ducha, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała." (Rz. 8:20-23)

Zwróćmy uwagę na słowa Apostoła, że stworzenie rodzi w bólach i jest w niewoli zniszczenia czy skażenia. Skoro Apostoł użył słów "całe stworzenie", to znaczy, że rozciągnął na całe stworzenie wyrok Boży (bóle rodzenia i śmierć), który Bóg ogłosił Prarodzicom. I rzeczywiście, zwierzęta rodzą w bólach i umierają. Jest to myśl konsekwentna Apostoła. W Rz. 5:12 napisał, że przez grzech człowieka śmierć weszła na świat, a tutaj pisze, że całe stworzenie zostało poddane niewoli zniszczenia i bólom rodzenia, czyli rzeczom ogłoszonym ludziom jako wyrok za grzech. Co ciekawe, dalej Apostoł pisze, że "i samo stworzenie będzie uwolnione z niewoli zniszczenia", jak i my. Oznacza to nieśmiertelność dla ludzi i stworzenia w czasach nowego nieba i ziemi. O nowym niebie i ziemi mówi KKK od punktu 1042 dalej.

Teraz pytanie Irbisola. Z szydercami się nie rozmawia o wierze. Ze względu jednak na innych wyjaśnienie z grubsza jest takie. Adam był głową świata. Nazywał zwierzęta, co jest wyrazem władzy. Gdy więc Adam odłączył się od Boga, odłączył się wraz ze swoim królestwem. Bóg przeklął ziemię (KKK 1080). Chrystus jest nowym Adamem i Głową świata, dlatego najpierw odradza ludzi, a następnie odnowi kosmos jako swoją własność (KKK 1046-1048). Odnowi świat wraz ze stworzeniem (Ireneusz z Lyonu).