p.s.
dla zainteresowanych: poniżej link gdzie można znaleźć więcej tegorocznych rozważań o.Pelanowskiego:
http://www.wydawnictwopaganini.pl/posluchaj-o-pelanowskiego/

Nie nam tak naprawdę osądzać czy to "zmierzch" czy "wiosna"... Jednak dyskutować można jak najbardziej

Osobiście skłaniam się ku temu, że jednak Kościół idzie w nie do końca dobrym kierunku... Bardzo nam skręcił na lewo, w wielu wymiarach głos hierarchów z takich Niemiec nie różni się zbytnio od poglądów naszych rodzimych feministek. Liturgia "leży i kwiczy".

Dzisiaj na Mszy była I Modlitwa Eucharystyczna... I co? Oczywiście posługujący przy ołtarzu źle zadzwonił, ludzie klękać zaczęli... Czemu tak rzadko ta modlitwa jest odmawiana? To może i "drobnostka" "nic nie znaczący szczegół", ale dziś w kościele ma być wesoło, ładnie i niemal rozrywkowo. Wszystko co kiedyś było fundamentalne dziś traci na znaczeniu, odchodzi w kąt i do lamusa.

Ekumenizm... dziś można odnieść wrażenie, że wszystkie religie są równe, jest jeden i ten sam Bóg tylko "inaczej się nazywa". Po co więc to wszystko?

We Włoszech konfesjonały służą za schowki na miotły i ścierki. Chorał gregoriański to przeżytek, komunia na rękę jak najbardziej na tak. W Polsce jeszcze jakoś tradycja się "trzyma", nie wiadomo jak długo jeszcze.

Mniszek
O czym więc chcesz dyskutować z tego tematu? To o czym piszesz to rozproszenia, które są nie uniknione także w zbiorowościach typu Kościół. Użyteczność Kościoła jeśli spada, to zwykle odbija się to spadkiem jego uczestników. Coś na zasadzie, jeśli ręka jest ci powodem do zgorszenia, to odetnij ją. Więc w Kościele jeden wierny to jedna ręka. Ona normalnie sama odpada, gdy doznaje zgorszenia. Tak to owe zgorszenie maleje. A sam Kościół nadal trwa. Żadko stosowane są reguły typu shizma. Teraz sprawa dublerstwa, tego co powinien czynić jeden Kościół. Zwykle shizmy doprowadzają do czegoś przeciwnego. Do tworzenia się innego Kościoła. Trudno w tak rozgłoszonym temacie, być osobą obojętną religijnie, jeśli zostało się napiętnowany. Tak powstają odłamy Kościoła. Które same sobie nadają sens swego istnienia. Jest to sprawdzanie innej ścieżki do Boga.
To moja refleksja w temacie wątku.

ja również widzę różne problemy w Kościele (może najpoważniejsze od III wieku). Ale daleki jestem od opowiadania o "zmierzchu Kościoła". Tak jak i wówczas - po okresie, kiedy to większość biskupów wręcz opowiadała się za herezją - nastąpił rozkwit, tak wierzę że będzie i teraz.
Dlatego porzućmy ton o "zmierzchu". Kryzys - tak. Problemy - tak.
Ale Kościół to nie przedsiębiorstwo.

Ja obawiam się, że szatan może wykorzystać słaby punkt Kościoła - to że cała władza skupiona jest w rękach jednego człowieka. Wystarczy że papieżem zostałby przeciwnik Kościoła i mógłby go wykończyć.
Papież przeminie, ale może zastąpić kardynałów wybierających następnego papieża swoimi ludźmi, następny też nie dopuściłby do grona kardynałów kogoś spoza kliki itd.

Andy, nie martw się, bramy piekielne Kościoła nie przemogą.

Andy72, przypomnij sobie, co Chrystus obiecał Piotrowi, kiedy stwierdził, że zbuduje na nim swój Kościół.

Bez obaw. Kościół nie przeminie.
Zagrożenie jest inne. Wyraził je Jezus w słowach:
"Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?"/Łk 18,8b/

Dokładnie tak.

Nie takich papieży Kościół miał. I jakoś przetrwał. Gwarantem trwania Kościoła nie jest papież N a sam Jezus. Wiec co do trwania Kościoła możemy być spokojni. Raczej myślałbym o tym co Barney sugeruje.

Owszem, z tym że, nikt nie powiedział jak po dwóch tysiącach lat będzie kościół wyglądał, i gdzie będzie się znajdował.
Być może od dawna nie ma kościoła w Europie, lub zostały jakiejś szczątki a jest gdzieś w Chinach, Afryce czy Ameryce Płd.

książka Lisickiego "Epoka Antychrysta" kończy się Paruzją

Sorry, ale co z tego?

To ekstrapolacja, widać równię pochyłą.

Oczywiście zgodzę się jak najbardziej z tym, że słowo "zmierzch" jest zdecydowanie za mocne. Kryzys jak najbardziej pasuje do obecnej sytuacji, choć nie ma co tak pesymistycznie do tego podchodzić.

Z drugiej strony nie możemy zaprzeczać istotnym faktom, które jasno wskazują, że Kościół nam się relatywizuje. Nie chodzi o to, że na tronie papieskim zasiada szatan, ale spójrzmy na Europę...

I tu jest ta wisienka na torcie przytoczona kilka postów wcześniej: Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę? Gdzieś na pewno, ale nie ma co ukrywać, że dziś jednak ludzie żyją tak jakby Boga nie było...

A to jakieś objawienia zatwierdzone?