Jestem ateistką wychowaną w wierze katolickiej. Szanuję inne wyznania, kultury oraz zwyczaje, a dopóki dane zachowanie nie jest krzywdzące dla innych- nie mam nic przeciwko.

W tym roku otrzymam zaproszenie na komunię kuzynki. Osobiście jestem przeciwna sakramentom w młodym wieku. Uważam że dzieci są za młode aby świadomie podjąć decyzję że wierzą. Podobnie jest ze chrztem, wywiera on presję na rodzinie aby ochrzczony człowiek przyjmował sakramenty, nawet jeżeli sam wybierze drogę w innej wierze. Kończy się tym że osoby niewierzące zasadą konsekwencji (deklarował wiarę na bieżmowaniu i komunii przy rodzinie) biorą ślub kościelny, chrzczą swoje dzieci i posyłają do komunii tylko po to aby nie odczuwać presji ze strony rodziny (w końcu dane przy świadkach obiecały jak miały 9 i 16 lat).

Podsumowując, uważam że przyjmowanie sakramentów w młodym wieku sprawia że osobom niewierzącym trudno wyłamać się i przyznać że nie wierzą. Z względu na to czuję się sprzecznie idąc na chrzciny i komunie. Nie szkodzi to osobom wierzącym, ale szkodzi niewierzącym które przez resztę życia są pod presją, a nie wiemy czy komunijne dziecko finalnie będzie osobą wierzącą. Dlatego chcę wyjaśnić kuzynce dlaczego nie będzie mnie na jej komunii.

Pytanie do Was (wierzących i niewierzących)- czy widzicie powody, dla których powinnam pójść na komunię pomimo tego, że jestem przeciwna komunii w tak młodym wieku?

Nie przyjmujecie tego posta jako atak, liczę raczej na Wasze argumenty, których ja nie dostrzegam

Mnie to dynda. Sam przystąpiłem do komunii. Zgarnąłem prezenty i 2 lata później wypisałem się z religii. I nikomu się z tego nie tłumaczyłem.
Twoja kuzynka może stracić wiarę. Ale to wcale nie znaczy, że będzie żałowała komunii. Tak samo hipotetycznie gdyby nie poszła do komunii, to później jako dorosła osoba wierząca mogłaby mieć pretensje, że nikt jej do tego nie skłonił. Tak naprawdę nigdy nie wiadomo.
Przyznaj się lepiej od razu, że nie chcesz bulić na prezenty

Tiaaaa... Komunia święta jest szczególnie krzywdząca


Ale jakie są przejęte tym wszystkim.. To dla nich prawdziwe święto. Wolisz żeby dzieci miały jak najmniej takiej dziecięcej radości?


Jasne - żeby wierzyć w niewierzenie trzeba wysiłku..



Mówiąc językiem technicznie - wojskowym: Powiedz jej po prostu że masz jej uroczystość głęboko gdzieś. Jak szczerość to szczerość - nie należy folgować taniemu sentymentalizmowi. Najważniejsza jesteś Ty i nie dawaj sobie tego odbierać..

to jest sarkazm - jakby kto nie wiedział

A dlaczego nie możesz pójść na komunię pomimo swojego sprzeciwu wobec religii, sakramentów i podobnych? Jeśli jest to bliska Ci osoba, być może zależy jej, żebyś tam jednak była? Zawsze możesz jej mimo tego wyjaśnić, jakie jest Twoje stanowisko wobec tego sakramentu, natomiast tego typu manifestacje jak niepójście na komunię mogą być niezrozumiane przez tę kuzynkę i może to zniszczyć Waszą relację.
No chyba że jej to wszystko wyjaśnisz wcześniej i ona zrozumie Twoją pozycję.

Zapytam, czy wedlug ciebie autorko tematu, jest zlem zaszczepienie w dziecku dobrych zasad moralnych?

Uwazam jak HeresJohny - bierzemy udzial w katolickich uroczystosciach przyjaciol, bo wiemy ze dla nich sa wazne.
Wiemy ze dzieci podczas dorastania same wybiora swoja droge i moze ona byc inna niezaleznie od ilosci katolickich uroczystpsci ktore im rodzice / Kosciol zafunduja. Jesli nie chcemy byc na calej mszy przychodzimy na sam koniec.
Piramida prezentow na Komunie to jakis polski, bzdurny zwyczaj ktorego nie rozumiemy i nie popieramy.
Tak samo jak suto zakrapianych wodka obiadkow pokomunijnych.

To się wzięło stąd, że jest rywalizacja kto da hojniejszy prezent. Później przy obiedzie jest rywalizacja kto więcej umie wypić.

Z tym wypiciem to ja się kompletnie nie zgadzam. Nie pamiętam w swoim życiu żadnej komunii, na której był podawany i spożywany alkohol... To raz.

Prezenty. Za "moich czasów" na pewno nie były to tak okazałe rzeczy jak dziś. Dziś dziecko ma siedem, osiem lat i już posiada telefon, smart-fon, laptop, a nawet skuter.

Niestety, ale konsumpcyjny styl życia udziela się na każdej płaszczyźnie... Wystarczy zaobserwować co dzieje się w sklepach zaraz po Zaduszkach... Lampki, choinki, Mikołaje, kolędy w galeriach handlowych. Byle jak najwięcej kupić - a cała "otoczka" duchowa gdzieś ma zniknąć...

Oryginalny nie będę: powiedz szczerze, że nie przyjdziesz do kościoła tylko na obiad, bo nie wierzysz w Boga. Jeżeli to taki ciężar i mur do nieprzeskoczenia, to nawet dziecko jest w stanie to zrozumieć.

Tak samo bywa zresztą z pogrzebami, choć wtedy pełno na nich zadeklarowanych ateistów, bo jednak "wypada" przyjść, "pożegnać się"...

Oczywiście że nie.

Do pozostałych: owszem, też rozważałam pójście ze względu na to, że taki jest wybór jej i jej rodziców. Analogicznie- gdyby 16-letni kuzyn postanowił wziąć ślub- uznałabym że jest niedojrzały, ale i tak bym poszła. Choć w przypadku komunii nie przeszkadza mi decyzja kuzynki, ale cała machina która za tym stoi. I w sumie od roku nie mam stanowiska jak się zachować w takiej sytuacji. Czuję się ambiwalentnie. Analogicznie, czy poszłabym na obrzezanie chłopca, gdybym została zaproszona przez Muzułmańską rodzinę? A obrzezanie dziewczynki? A odpowiednik chrztu u protestantów/ prawosławnych / świadków Jehowy? Nie wiem.

Fakt, religię katolicką znam lepiej niż pozostałe i przeszkadza mi cała materialna otoczka związana z komunią czy chrzcinami. W moich okolicach na takie imprezy zaprasza się ok 60 osób (kasa), nawet jeżeli rodzice nie są na nią nastawieni- dzieci są, kończy się na tym że w szkole dzieciaki się licytują które dostali więcej pieniędzy.

Aby dobrze zacząć dyskusję, trzeba wpierw zdać sobie sprawę, czym jest sakrament? Najprostsza definicja: widzialny znak niewidzialnej łaski. A łaska Boża zaszkodzić nie może (jeśli dopuszczamy do siebie tę łaskę).

Wiara dzieci jest bardziej naturalna, dziecko jeszcze jej nie analizuje pod różnymi kątami, ale wiara to wiara.

Nie do końca rozumiem, o jakiej presji mówimy. Oczywiście, zobowiązuje on do wychowywania w wierze katolickiej (przyrzeczenie wychowania w religii dziecka składa się już podczas ślubu kościelnego), ale jeżeli dziecko wychowane w wierze będzie wierzyć, to samo chętnie będzie przyjmować sakramenty. No chyba, że mówimy o presji na zasadzie "nieważne, że jesteś ateistą", ale chrzest nie zobowiązuje do wywierania nacisku.

Pójść na Komunię w jakim sensie? Na samą uroczystość, czy też pójść do Komunii?

To zależy, czy idziesz do kościoła na uroczystoć, czy na wyżerkę do lokalu.
Dlaczego powinnaś pójść ? Z powodu szacunku dla gospodarzy i sympatii dla dziecka.
Dlaczego sakramenty w młodym wieku? ponieważ sam Chrystus mówi abyśmy stali sie jako dzieci.

Ze wzgląd na więzi rodzinne można nie iść do kościoła, a potem tylko do lokalu. Ale zastanów się dlaczego po uroczystości (np. komunii) idzie się do lokalu na obiad/ucztę? Żeby coś uczcić, uczcić co? Sakrament. Ten obiad nie jest oderwany od tej np. Komunii - wyraża radość bliskich. Często na obiedzie na Komunii jest obecny proboszcz- kapłan, który z mojego doświadczenia odmówi modlitwę przed posiłkiem i po. Też wyjdziesz na ten moment? To oczywiście tylko moje odczucie.