Pierwsze - jeśli są chętni,nie widze przeszkód. Ale na siłę, nie widze sensu. Drugiego lepiej nie wprowadzać (acz to sprawa dyskusyjna; coś co dziś jest nieliturgiczne może być takim za jakiś czas; przypominam, że długo organy nie były liturgiczne).

Organy brzmia "powaznie", a bebenki i gitara nie zawsze.
Nie sadze by np. rytmy discopolo kiedykolwiek pasowaly do powagi Kosciola, a naciaganie i nawey stopniowe przyzwyczajanie wiernych do niepasujacych do liturgii dzwiekow i rytmow zwyczajnie zniesmaczy wiekszosc wiernych.
Daje sie zauwazyc ze cos nietypowe gdy jest gdzies wprowadzone, staje sie pozniej argumentem i podstawa i niemal ze dogmatem do wprowadzania jeszcze gorszych zmian.

Kiedyś miałam okazję rozmawiać z jednym z dość świeżo wyświęconych księży w parafii i wyraziłam ocenę że on właśnie najczęściej używa pierwszej moitwy eucharystycznej - nie chciałam mówić bez ogrodek że praktycznie jedynym. Na to on odpowiedział że gdy celebruje mszę sam to zawsze jej używa, natomiast w koncelebrze tylko gdy jest z jednym z księży - bo reszta po prostu nie jest w stanie z marszu jej użyć, nie umie/musiałaby sobie przypomnieć. A rzecz rozbija się w tym przypadku raptem o kilka gestów. Dlatego sądzę że potrzeba przede wszystkim nie chętnych ale księdza który potrafi odprawić mszę po łacinie - wierni by się znaleźli.

I jeszcze dopowiem że ta rozmowa mnie trochę zdumiała - wcześniej nigdy nie pomyślałam że przyczyny tak sporadycznej obecności kanonu rzymskiego mogą być tak prozaiczne. W każdym razie od tego czasu jestem coś sceptyczna do uwag z których wynika że takie czy inny przebieg mszy jest wynikiem ograniczeń wiernych.