I właśnie dlatego istnieje możliwość jego udzielenia warunkowo, ponieważ istnieją wątpliwości co do ważności innych chrztów udzielanych przez tego diakona. Nie próbuj komplikować prostej sprawy.

Co z ludźmi, o których obecnie stwierdzi się, że zostali ochrzczeni przy użyciu nieodpowiedniej formuły, ale oni już odeszli z tego świata?

Pozostaje żywić nadzieję, że Bóg okaże im swoje miłosierdzie i dostąpią oni zbawienia mimo braku chrztu.

Myślisz ze Bóg jest aptekarzem?

Chrzest tych osób był niewazny ale prawdopodobnoe zadziałał chrzest pragnienia

No właśnie o tym mówię. Ludzie wielokrotnie odnawiali przyrzeczenia chrzcielne. Przy każdym chrzcie w Kościele i każdego roku w czasie Triduum Paschalnym odnawiamy je.

Obawiam się, że jednak to tak nie zadziała, bo de facto chrztu nie było. Ciężko mówić o tym, że ma miejsce pragnienie chrztu, kiedy dana osoba jest przekonania, iż został jej udzielony. Jedyne, co nam pozostaje w przypadku tych, którzy zmarli zanim ta sprawa wyszła, to nadzieja i wiara w Boże miłosierdzie.

No nie. Chrzest pragnienia łączy się z checią bycia czlonkiem Koscioła nie tylko samego chrztu, wiec jak ktoś całe życie pragnał być tym członkiem tegoż Koscioła poprzez przyjmowanie innych Sakramentów, to w chwili śmierci to pragnienie także zadziała, pomimo nieważności chrztu o której nie był np.świadomom. A jeśli pragnął pozostałych sakramentów to logiczne, że pragnął także chrztu gdyby się okazało, że go nie ma.

A czy w następującej sytuacji dziecko jest skutecznie ochrzczone czy nie?

Dziecko przed planowanym chrztem znalazło się w zagrożeniu życia i zostało ochrzczone przez kogoś, kto się zreflektował, że dziecko może nie dożyć do planowanego chrztu. Potem jednak stan dziecka poprawił się, ale ksiądz, który miał dopełnić chrztu, nie uzyskał dokładnych informacji dotyczących chrztu w czasie zagrożenia życia i w związku z tym ochrzcił dziecko na nowo. Tutaj chyba nie ma żadnego problemu i nic nie trzeba poprawiać, prawda? Ten drugi chrzest mógł być albo tym właściwym chrztem, albo niepotrzebnym powtórzeniem, ale tak, czy inaczej, dziecko jest ochrzczone. Czy dobrze to rozumiem?

Wtedy ważny jest pierwszy chrzest, ten w sytacji zagrożenia życia.

Obiektywnie patrząc na to czy takie dziecko przyjęło chrzest czy go nie przyjęło to i tak jest w uprzywilejowanej pozycji bo i tak ma 100% pewność co do swojego zbawienia. W pierwszym przypadku osiągnie wyższy krąg nieba (ochrzczone) a w drugim przypadku niższy (nieochrzczone) ale i tak osiągnie swoją szczęśliwość. Każdy potępieniec marzyłby aby choć przez chwilę być na miejscu tego nieochrzczonego dziecka...

Drugi chrzest odbywa się jako warunkowy. Jeżeli byłeś nieochrzczony...zdarza się bowiem i tak, że ktoś nie potrafi dojść do tego czy był ochrzczony (oddano go do domu dziecka i ślad po rodzinie zaginął lub rodzina nie ma wiedzy). Dwkrotnie chrzci się też dzieci w zagrożeniu życia. Ksiądz udzielając pierwszego chrztu mówi, że to tylko z wody (np w szpitalu przed operacją), potem mamy drugi chrzest z wydaniem dokumentów i zauważyłam, że ksiądz opuścił formułę: ja ciebie chrzczę....

Rozumiem że te formalności i papiery przydają się kapłanom, żeby wiedzieli czy mogą udzielać sakramentów itp. Ale chyba nikt z was nie wierzy że Wielki Szef ich potrzebuje, albo że zwraca na nie uwagę?
A to co Zuben Ninja pisze o kręgach nieba to już totalny odlot. To było na serio, czy tylko próba "wkręcenia" heretyków?

To zależy jak się patrzy i z tym trudno dyskutować. Sakrament jako magia lub sposób na zarabianiena życie, kariera to widzenie fałszywe, ale ludzie tak mają, że muszą żyć w samozakłamaniu, by jakoś utrzymać wewnętrzną spójność. Ich sprawa i ja to jedynie czasem wywlekam na światło dzienne (pokazując problem), ale uważam, że strata czasu na rozmowę o tym z samym zainteresowanym, bo uruchomi mechanizmy obronne i zacznie się kręcenie w kółko. Na ludzkie NIE nie ma lekarstwa, na samozakłamanie teoretycznie też nie. To o czym Zuben pisał to jego upodobania do czytania prywatnych objawień. Zaspokaja jedynie swoją ciekawość i oddala się od wiary, bo to prowadzi donikąd, życie w iluzji. Co innego gdyby traktowal to jako ciekawostkę i umial segregować. Na wiele pytań po prostu nie ma odpowiedzi i powinien człowiek się z tym pogodzić. W katolicyzmie nie znamy Boga na potrzeby ciekawości, Luter natomiast wystapił jako sam Chrystus i to co powiedział było niepodważalne.

Jak Jockey stwierdził - Bóg nie jest aptekarzem. Zwłaszcza gdy Sakramentu udziela się dziecku, a to dziecko staje się dorosłe i wie i ma w papierach że jest ochrzczony. W przypadku tego księdza, na podstawie nagrania zauważył niewłaściwą formułę chrzcielną i zgodnie ze swoim sumieniem, podjął odpowiednie kroki. W większości przypadków można mieć tylko nadzieję, że chrzest odbył się zgodnie z Prawem. Liczy się mimo wszystko postawa serca.